Dag allemaal! Ik ben Giada en ik heb de afgelopen negen maanden stagegelopen bij de Internationale Vereniging voor Neerlandistiek. Ik heb velen van jullie bij de registratiebalie ontmoet, of misschien hebben sommigen van jullie wel talloze e-mails van mij gekregen – mijn excuses daarvoor!
Om afscheid te nemen van iedereen wil ik graag mijn ervaring delen en het IVN-bureau hartelijk bedanken voor de kans en de gezelligheid om met hen samen te werken.
Ik zet mijn computer uit met de volgende cijfers:
- 79 – het aantal keren dat “Overleg Colloquium Neerlandicum” in mijn agenda verscheen.
- 1.716 – het aantal e-mails in mijn inbox.
- 359 – het aantal aanmeldingen voor het Wereldcongres van de Neerlandistiek.
- 207 – het aantal sprekers van dit congres.
In 2023 ben ik afgestudeerd aan de Universiteit van Trieste en tegenwoordig werk ik als tolk en vertaler. Toch zocht ik altijd naar een manier om verbonden te blijven met de familie van de internationale neerlandistiek. Toen ik eind vorig jaar een stageplek voor een ondersteuner van het Colloquium Neerlandicum zag, dacht ik: “Ja, ik wil niet alleen deelnemen, maar ook meewerken aan de organisatie.” In een kort overleg met Anne zei ze enthousiast dat ik haar “eerste stagiaire” was. Zo begon mijn stage in januari 2025. Omdat ik niet op kantoor was, werd er elke maand een online koffiemoment georganiseerd, waardoor ik ook de rest van het team leerde kennen: Rob Visser, Yvonne van Valen, Merel Donia en Gemma Blacker.
Ik had niet verwacht dat de WERELDvereniging voor de neerlandistiek met zo’n klein team zoveel kon realiseren – maar wat voor een team!
De eerste maanden waren wat rustiger, waardoor ik me kon focussen op mijn taalvaardigheid en ik nieuwe uitdrukkingen kon leren door het ondertitelen van de webinarreeks Voortvarend Nederlands. Daarna brak de tijd van voorbereidingen voor het Colloquium Neerlandicum aan. Ik hield me vooral bezig met de aanmeldingen, vragen, facturen en website-updates, maar ik kreeg ook de kans om de sociale media te beheren.
Wat ik het meest inspirerend vond, was de gesprekken met bevlogen docenten en onderzoekers. Zo interviewde ik Marketa Štefková (Comenius Universiteit Bratislava) en Pavlína Knap-Dlouhá (Palacký Universiteit Olomouc) voor Mondiaal neerlandistiek over hun droom om een Expertisecentrum voor Vakvertalers op te richten binnen het NVVT-NEM-netwerk (lees het artikel hier). Bovendien werd ik zelf geïnterviewd voor VakTaal door Henriette Louwerse en kreeg ik de kans om het alumniproject onder de aandacht te brengen en waardevolle suggesties van haar te ontvangen.
En dan was het zover. Na acht maanden hard werken stonden we plotseling samen in Brussel.
Ik kan niet beschrijven hoeveel blije gezichten ik in die vijf dagen heb gezien. Het eerste was dat van Wim Vandenbussche, die op de openingsdag alle materialen perfect in zijn auto inpakte als een Tetris-puzzel en ons daarna dagelijks kwam bedanken voor ons werk.
Het is onmogelijk om iedereen genoeg te bedanken voor de hilarische en chaotische herinneringen van het colloquium. Het team werd versterkt door Patricia, Barbara, Thomas en Luana van de VUB, en natuurlijk door een fantastisch vrijwilligersteam: Stijn, Lisa, Mai-Linh, Jay, Thomas, Lili, Rona, Marte, Veronika en Tamara. Zonder jullie hulp was dit congres nooit mogelijk geweest!
Ik ben ontzettend blij dat ik ook de kans kreeg om mijn masterscriptie en het alumniproject van Mediterraned te presenteren, en om zoveel ideeën uit te wisselen met gepassioneerde docenten, onderzoekers en studenten.
Ik kijk met heel veel plezier terug op deze stage. Het is een unieke kans om als neerlandicus zo nauw betrokken te raken bij de internationale neerlandistiek, een groot netwerk op te bouwen en je passie te delen. Iedereen was ontzettend vriendelijk, betrokken en behulpzaam. Dankjewel Anne en het hele team voor deze onmisbare ervaring.
Tot het volgende colloquium, dit keer niet achter de schermen.
