Op zondag na Hemelvaart zou ik om 21:25 van Kopenhagen naar Berlijn vliegen met een lowcostmaatschappij. Op het vliegveld zag ik meteen het slechte nieuws: de vlucht zou pas om 00:40 vertrekken. Er was een technisch probleem zodat er een vervangtoestel uit Milaan naar Berlijn en vervolgens naar Kopenhagen moest worden overgevlogen. “Dit is belachelijk, ik wil mijn geld terug!”, blafte een man die kennelijk voor het eerst bij een budgetluchtvaartmaatschappij had geboekt. Drie uur vertraging, er was niets aan te doen. Schoorvoetend begaven we ons naar de veiligheidscontrole.
Het personeel in Kopenhagen was uitermate vriendelijk en gul met informatie: “U landt rond 01:40 in Berlijn-Schönefeld en kunt dan nog met de bus naar het centrum.” Wie lowcost vliegt, neemt natuurlijk geen taxi. De getroffen reizigers surften druk op hun smartphones naar de dienstregeling van nachtbussen in Berlijn (lang leve WLAN). Die was uiteraard teleurstellend. Meer en meer mensen begonnen te trappelen en te grommen.
Om de mopperende massa te pamperen deelde het luchthavenpersoneel consumptiebonnen uit. Jochei! Helaas was de bon omgerekend amper 4 euro waard. En dat in Denemarken! Daarmee kon je hooguit een half broodje óf een flesje water kopen, in geen geval beide. Het was rond sluitingstijd en er was nog maar één winkel aan de andere kant van de luchthaven om de bon te besteden. Als hongerige wolven stortten we ons op de weinige snacks die wij, lowcostreizigers, ons konden veroorloven.
Een Duitse mevrouw kwam een paar cent tekort voor haar chocolademuffin en moest met haar kredietkaart bijbetalen. Net als ik was ze in Zweden geweest en had geen Deense kronen op zak. Ze was lerares Frans aan de Humboldtuniversität zu Berlin. We raakten aan de praat over Frans, Zweeds, Duits, Nederlands, talenstudies en de universiteit in het algemeen. Het gesprek verzachtte de lange wachttijd. Rondom ons zaten medepassagiers te dutten of raadpleegden hun smartphone voor de laatste stand van zaken.
Kort na middernacht was het vliegtuig er. De hele roedel trippelde weer naar de andere kant van de luchthaven. Om 01:40 landden we in Berlijn-Schönefeld. Gelukkig werd ik met de auto opgehaald. De lerares reed met ons mee.
Janneke Diepeveen (Berlijn)