Tot één jaar geleden was ik van plan om mijn Facebookaccount te verwijderen: ik besteedde er veel meer tijd aan dan ik me kon veroorloven. Maar na het openen van de Facebookgroep ‘We leren Nederlands’, die ik ondertussen als hulpmiddel gebruik om het leren van het Nederlands interessanter te maken voor mijn studenten, zag ik er opeens ook de voordelen van in. Toen het me lukte om Facebook voor mijn werk te gebruiken, wilde ik ook Twitter een kans geven. Dus ik verwijderde niet alleen mijn Facebookaccount niet, maar creëerde ook nog een Twitteraccount.
Die vernieuwde kijk op sociale media kwam goed van pas toen ik in het begin van dit academisch jaar naar een nieuw lokaal verhuisde. Na jarenlang proberen kreeg Nederlands eindelijk een apart hoekje aan de universiteit. Met de financiële steun van de Nederlandse Taalunie werd het lokaal voorzien van alle benodigdheden die het leerproces veel aangenamer maken. Er ontbrak maar één ding: een mooie bibliotheek, dus ik begon met het uitbreiden van de kleine bibliotheek die al sinds 2007 bestond.
Mijn boekenjacht begon op Facebook en Twitter. Mijn berichten over het uitbreiden van de bibliotheek in Jerevan leverden de volgende dag al de gewenste resultaten. Ik kreeg reacties van mensen uit Nederland en België die bereid waren om boeken naar Armenië te versturen. Ik ben vooral de IVN dankbaar voor hun hulp. Ik ben namelijk door de IVN in contact gekomen met iemand uit Nederland die een grote boekenverzameling had die hij graag aan onze afdeling wilde afstaan. Na wat correspondentie om het vervoer te regelen, zijn de boeken nu onderweg naar Jerevan. Mijn voormalige medestudenten van de Leidse Universiteit hadden mijn berichten ook gezien en doorgestuurd aan andere mensen die me zouden kunnen helpen. Ook mijn docenten in Leiden hebben al een paar dozen boeken verstuurd.
Momenteel ben ik de enige docente Nederlands aan onze universiteit. Dat betekent dat ik me af en toe eenzaam voel. Je hebt geen collega’s met wie je van gedachten kan wisselen. Allerlei evenementen organiseren lukt ook moeilijker als je alleen bent. Maar dankzij sociale media en de verbindende rol die organisaties zoals de IVN en de Nederlandse Taalunie spelen, wordt de communicatie met buitenlandse collega’s zeker makkelijker.
Lusine Van Stappen-Gevorgyan
Yerevan State Linguistic University after V. Brusov