In de krant staat een stuk over de spelling van het Spaans. De gezamenlijke Spaanstalige landen, 22 in getal, zijn het eens geworden over een kleine verandering. Die komt erop neer dat ch en ll worden afgeschaft. Het is me niet
helemaal duidelijk of ze enkel hun status als aparte letter verliezen, of dat de woorden met ch of ll voortaan ook anders geschreven moeten worden. Tot voor kort werden in het Spaans de ch en de ll namelijk als eenheid beschouwd, en apart gealfabetiseerd. Woorden die met Ch beginnen, stonden dan na Cz. In de toekomst komen ze ergens tussen cetro en cia.
Het doet me genoegen om te horen dat men tot overeenstemming is geraakt. Over de zaak zelf heb ik geen mening, maar ik weet dat spelling een gevoelige kwestie is. En hier kwam er nog bij dat tussen de oude Europese kolonisator en een aantal van zijn vroegere wingewesten onvermijdelijk historische gevoeligheden een rol spelen.
Het zou me verbaasd hebben als er niet massaal geprotesteerd was. Maar blijkbaar zaten de tegenstanders goed verdeeld over die 22 landen.
In het algemeen hebben spellinghervormers weinig oog voor hun tegenstanders. De bezwaren zijn dan ook vaak ook niet erg zakelijk, maar dat doet er niet toe. De argumenten pro zijn ook nooit sterk. Ik heb meestal wel enig begrip voor degenen die de spelling willen laten zoals die is. Niet om de argumenten die men aanvoert, maar omdat ik vind dat je de wereld niet nodeloos moet veranderen. En ik ben niet de enige.
In het algemeen hebben spellinghervormers weinig oog voor hun tegenstanders. De bezwaren zijn dan ook vaak ook niet erg zakelijk, maar dat doet er niet toe. De argumenten pro zijn ook nooit sterk. Ik heb meestal wel enig begrip voor degenen die de spelling willen laten zoals die is. Niet om de argumenten die men aanvoert, maar omdat ik vind dat je de wereld niet nodeloos moet veranderen. En ik ben niet de enige.
Als de gemeente een boom wil omhakken aan het einde van de straat, dan zal zich spontaan een actiegroep vormen om die boom te behouden. Handtekeningenactie, petitie aan het gemeentebestuur. In het geval daar geen boom staat, maar de gemeente wil er juist een boom gaan planten, zal evengoed een actiegroep ontstaan: handtekeningenactie, petitie aan het gemeentebestuur, nu tegen die boom, en voor het behoud van het vrije uitzicht. Ik ben zondermeer bereid om aan beide handtekeningenacties mee te doen. Net als vele anderen.
Kijk, dat menselijk mechanisme wordt door spellinghervormers meestal over het hoofd gezien, of toch onderschat. Ik weet niet wat het is, maar het is iets.
In het Nederlands hebben we zoiets met de ij. Of eigenlijk nog ingewikkelder, want in woordenboeken staat ijzer gealfabetiseerd tussen iglo en ik (bijvoorbeeld in de papieren Van Dale; in de digitale Van Dale staat ijzer achteraan tussen X en Z), maar we schrijven de beide letters groot: IJzer, niet Ijzer. Tergende inconsequentie. Maar het stoort me niet. Als er morgen een regelneef opstaat om dit te veranderen, dan zullen de protesten en bezwaren groot en talrijk zijn. Het zal voorpagina-nieuws zijn. Best mogelijk trouwens dat ik mee mijn stem verhef.
Ja, ik denk zelfs dat zo'n spellingverandering meer losmaakt dan de beslissing om wel of geen JSF-vliegtuigen te kopen. Over de -n- in pannenkoek is meer geschreven en gesproken dan over alle Nederlandse kamerleden met een crimineel verleden bij elkaar. Noem het allemaal onzin, maar je kan het niet helemaal negeren.
Joop van der Horst (Leuven)