Bijeenkomst docenten Neerlandistiek in Israël

Begin november kwamen de docenten neerlandistiek uit het Middellandse Zeegebied naar Israël voor de Tiende Bijeenkomst.

Anderhalve dag aan de Tel Aviv Universiteit en anderhalve dag aan de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem. Meer dan een jaar van voorbereidingen en in een zucht voorbij en weer achter de rug.

Om geld uit te sparen kwamen alle gastsprekers, zeven in totaal, van eigen bodem, dat wil zeggen uit Jeruzalem en Tel Aviv. De uit Nederland afkomstige bevolkingsgroep hier, is over het algemeen hoog opgeleid, georganiseerd in tal van organisaties en vormt een tamelijk hechte gemeenschap. Iedereen die ik benaderde voor een lezing stemde enthousiast toe. Ik kon dus gewoon kiezen uit de voorraad. Een van de hoogtepunten was wel de voordracht van mevr. Chanah Pick-Goslar, zij is de 'Lies Goosens' uit het Achterhuis en een jeugdvriendin van Anne Frank. Ik kwam haar zo'n 11/2 jaar geleden tegen in de buurtsupermarkt bij de afdeling melkproducten. Deze geweldige fitte tachtigjarige doet nog alles zelf, ook haar inkopen. Naast de potjes yoghurt en de gele kaas heb ik haar meteen gecharterd. Het programma van onze Tiende Bijeenkomst staat op het platform van het Middellandse Zeegebied dat te bekijken is op de site van de IVN.

In Jeruzalem was onze groep helemaal toevallig gehuisvest in het Louise Waterman-Wise Guest House. Dit guest house met een schitterend uitzicht op het westen, ligt aan het Hollandplein (echt waar), waarop een grote metalen kolos, in fel oranje geschilderd. Dit metalen kunstwerk, dat geloof ik de poorten van Jeruzalem moet voorstellen, is ooit eens door de Nederlandse overheid geschonken aan de stad. Het Hollandplein ligt in een buurt die ook wel de 'Hoek van Holland' wordt genoemd, wegens het grote aantal Nederlandse immigranten dat daar woont. Via de reacties, de opmerkingen en de vragen van mijn collega's werd ik opnieuw geconfronteerd met onze campus en de universiteit. Jarenlang in dezelfde omgeving, dag in, dag uit, je raakt eraan gewend, je ziet er niets bijzonders in. Elke dag voorbijsnellend op weg naar mijn collegelokalen, langs de 'muur' met de foto's van de 8 Nobelprijswinnaars van de Hebreeuwse Universiteit, en van de ontvangers van de prestigieuze Fields medal voor wiskunde, ach, dat zie je niet meer, hoort bij de achtergrond. De prachtige uitzichten waar mijn collega's op de campuswandeling niet over raakten uitgepraat. Van de universiteit die hoog op de Scopusberg ligt, ziet men in het oosten de Dode Zee met daarachter de heuvels van Jordanië; in het zuiden de heuvels van Betlehem, daarvoor de oude stad met de beroemde moskeeën en de Klaagmuur, in het westen, de hele nieuwe stad en in het noorden richting kuststreek. Oeroude geschiedenis vermengd met hedendaags onderzoekswerk.

Mieke Daniëls-Waterman (Jeruzalem)
Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem
Afdeling Linguistiek, Programma Nederlandse taal, Typologie van West-Germaanse talen