Toen ik op de middelbare school zat, fietste ik op de terugweg wel eens langs mijn oma. Ze was altijd blij mij te zien, dat zei ze ook. Maar, zo voegde ze er ook altijd aan toe, zo jammer dat ik in mijn werkmansbroek bij haar op de thee kwam. Het duurde niet lang of ze bekritiseerde ook mijn intussen aangeleerde ‘werkmanstaal’. Zoals ik in eerste instantie niet begreep wat een ‘werkmansbroek’ was, en al helemaal niet dat ze er mijn spijkerbroek mee
bedoelde, zo begreep ik ook niet wat ‘werkmanstaal’ was.
Intussen begrijp ik beter wat mijn oma bedoelde. En eigenlijk is de link niet zo moeilijk te leggen: werkmannen werken op straat en slaan straattaal uit. Precies de taal die mijn leerlingen spreken. De taal die we verbieden in de klas, tenzij we het ‘inkaderen’ of in een project behandelen. Spijkerbroeken mogen wel.
In deze VakTaal besteden we aandacht aan jonge, nieuwe taal die gesproken wordt op straat, geschreven in sociale media en die hopelijk een anker krijgt in het nieuwe schoolvak Nederlands.
door: Iris van Erve
Extra informatie
- Onze abonnees kunnen de nieuwe editie van VakTaal binnenkort in de brievenbus verwachten.
- Na het inloggen zijn alle edities van VakTaal ook online te lezen.
- Ontvangt u VakTaal nog niet? Word dan snel lid van de IVN.