Lieve vrienden van de internationale neerlandistiek,
Tot dusver is het mooiste aan de job van IVN-voorzitter het contact met de mensen die ons vak elke dag opnieuw wereldwijd doen bloeien. In Wrocław vierde professor Norbert Morciniec zijn negentigste lente, en werd zijn bepalende rol bij de oprichting en de uitbouw van de neerlandistiek in Polen deze maand uitgebreid gevierd met een feest met zijn pupillen, studenten en collega’s. De IVN was erbij met een digitale maar warme en welgemeende groet en gelukwens. Als je de geschiedenis van Norberts leerstoel en het onwaarschijnlijk succesrijke vervolgverhaal ervan leest, dan kun je als IVN enkel nederig en trots zijn, en blij dat je als belangenorganisatie geprobeerd hebt om het vak en de opleidingen neerlandistiek te steunen waar mogelijk.
Het hoogtij van de neerlandistiek in Centraal-Europa wordt vandaag gestut door het engagement van de docenten, die in soms uitdagende omstandigheden het enthousiasme en de leergierigheid van de studenten blijven aanvuren. In Boedapest werd ik weerom overmand door diepe bewondering voor de taalvaardigheid en kritische zin van nieuwe generaties neerlandici – telkens weer, al vijfentwintig jaar lang sinds ik er voor het eerst kwam. De betrokkenheid en de inzet van de docenten gaat ver voorbij het lesgeven, en je kunt enkel diep gelukkig zijn wanneer de studenten ginds zowel Marieke Lucas Rijneveld als Jeroen Olyslaegers in levenden lijve over de vloer krijgen. Zoals wel vaker, is de vertaler van die laatste auteur ook docent Nederlands.
Het persoonlijke contact met jullie allen, is iets wat we zullen blijven koesteren en nastreven, ook buiten ons driejaarlijks wereldcongres in de lage landen. Jaap Graves geschiedenis van de IVN (weldra uit als nummer 15 in de reeks Lage Landen Studies) toont immers dat de IVN altijd veel meer is geweest dan louter een ledenvereniging. We willen blijven staan voor het vak, voor de afdelingen, en voor de opleidingen, en het is en blijft onze taak om jullie belangen te behartigen bij alle partners van goede wil, die de neerlandistiek wereldwijd steunen.
Nauwe banden met collega’s betekent ook intense droefheid wanneer een van de onzen het tijdelijke voor het eeuwige ruilt: we denken dankbaar terug aan alles wat Esther Ham (Indiana University Bloomington) betekende voor de neerlandistiek in de Verenigde Staten, en weten dat ze met haar toewijding het wonder van de neerlandistiek geplant heeft in de levens van haar al haar studenten. We vergeten haar niet.
Wim Vandenbussche
Voorzitter dagelijks bestuur
Even voorstellen: Rob Visser
Beste leden,
Hierbij krijg ik de gelegenheid om me aan u voor te stellen. Een deel van de leden kent mij al van mijn werk als beleidsondersteuner bij de Taalunie, waar ik me onder andere bezig hield met de afhandeling van het toekennen van subsidies. Deze zomer deed zich de gelegenheid voor om een overstap te maken naar de IVN om daar als bureaumedewerker de docenten in binnen- en buitenland op een andere manier te kunnen ondersteunen. Op een directe en meer individuele manier. Tijdens de ledenvergadering van de IVN in augustus in Nijmegen kreeg ik een warm welkom en hier op het bureau voel ik me zeer gewaardeerd. Er heerst een prettige werksfeer. Een goede basis om me de komende jaren voor de leden en de neerlandistiek te kunnen inzetten. Gedetacheerd vanuit de Taalunie, maar met mijn hart bij het belang van de docenten, onze leden.
Met mijn vrouw ben ik al vele jaren woonachtig in Leiden. Ik heb bij de Taalunie in Den Haag een lange carrière achter de rug, waarbij ik in verschillende rollen steeds de buitenlandse neerlandistiek ondersteund heb. Ooit heb ik in Leiden enkele jaren Nederlands recht gestudeerd, maar ik heb deze studie niet afgemaakt. Later ben ik bij toeval bij de Taalunie terechtgekomen. Pas daar maakte ik kennis met de neerlandistiek. Een tot dan toe voor mij onbekende wereld. Ik hoop met de kennis die ik van het neerlandistiekveld heb opgebouwd mijn voordeel te kunnen doen in mijn werk bij de IVN. En ik kijk ernaar uit om nu en in de toekomst een bijdrage te leveren aan deze levenslustige en bruisende vereniging.
Rob Visser
Bureaumedewerker